Pomimo faktu, że przemysł perfumeryjny stale stara się rozwijać nowe zapachy, nadal istnieje kilka syntetycznych składników, które są powszechnie stosowane. Najpopularniejsze z nich to ambra, mech dębowy i tymianek.
Oto artykuł, który jest rezultatem naszej kreatywnej współpracy z beauty-concept.pl
Ambergris
Oprócz stosowania drzewa sandałowego w perfumach, innym składnikiem, który od wieków jest używany w perfumach jest ambra. Ambra jest materiałem pochodzenia zwierzęcego, który jest stosowany w perfumiarstwie od czasów starożytnych. Stosowana jest w perfumach jako utrwalacz, napar i barwnik.
Ambra pochodzi z niektórych gatunków wielorybów spermowych. Jej skład chemiczny składa się z szeregu steroli typu cholestanolowego. Skład chemiczny ambry jest złożony, a jej jakość jest różna.
Zapach ambry może wahać się od drzewnego do tytoniowego. Zapach ambry jest znany z wywoływania u niektórych osób reakcji afrodyzjakalnej.
W czasach starożytnych, ambra była używana do celów leczniczych i była uważana za dobrą na zaburzenia stawów i nerwów. Była również używana jako przyprawa. Później była przedmiotem handlu w całej Europie i Maghrebie.
Obecnie ambra jest jednym z najcenniejszych składników pochodzenia zwierzęcego w przemyśle perfumeryjnym. Jest to materiał rzadki i kosztowny. Nie uprawia się jej, lecz zbiera z brzegów Oceanu Atlantyckiego i Indyjskiego.
Jego skład chemiczny składa się z wielu steroli i terpenów. Stosunek steroli i terpenów decyduje o jakości ambry. Wśród steroli głównym składnikiem jest epikoprostanol. Inne składniki to kumaryna, wanilina i jodyna. Zapach ambry różni się w zależności od lokalizacji.
Ambroksan jest syntetycznym substytutem ambry. Uzyskuje się go z szałwii muszkatołowej. Jest to ciepła molekuła drzewna, skórzana i korzenna.
Tymianek
Pochodzący z Europy tymianek jest od wieków stosowany jako zioło lecznicze. Był używany w starożytnej Grecji jako kadzidło do świątyń i jest nadal używany dzisiaj jako środek dezynfekujący w stomatologii. Oprócz korzyści leczniczych, ma również przyjemny zapach, który jest często spotykany w perfumach.
Tymianek jest wieloletnim ziołem, które dorasta do 16 cali szerokości i ma szarozielone liście. Wczesnym latem wytwarza grona różowych lub fioletowych kwiatów. Rośnie na wielu glebach i w wielu klimatach. Może być rozmnażany przez sadzonki lub nasiona.
Istnieje ponad 300 odmian rośliny tymianku. Różnią się one kolorem i wielkością, ale większość jest bardzo mała. Kilka odmian jest wykorzystywanych do celów kulinarnych.
Olejek eteryczny tymianku jest produkowany z wysuszonych gałązek tymianku, które są następnie destylowane z parą wodną w celu uzyskania zapachu. Olejek eteryczny tymianku ma ponad 30 składników, które różnią się w zależności od chemotypu. Niektóre składniki to alfa-pinen, alfa-tujon i tymol. Olejek ma właściwości przeciwutleniające, antyseptyczne i przeciwwirusowe. Jest stosowany w potpourri, mydłach i pastach do zębów.
Jego głównym składnikiem jest tymol, który jest związkiem hydrofilowym, który oddziałuje z polarną częścią błony komórkowej. Tymol wykazuje aktywność cytotoksyczną w wysokich stężeniach i może uszkadzać komórki jelitowe po podaniu doustnym.
Tymianek ma właściwości antybakteryjne i przeciwgrzybiczne, może być stosowany w leczeniu infekcji jamy ustnej i gardła. Jest również stosowany do leczenia chorób dziąseł i próchnicy zębów. Olejek tymiankowy jest również znany z leczenia pasożytów i infekcji w układzie pokarmowym, skórze i narządach płciowych.
Oakmoss
Pomimo ograniczeń Unii Europejskiej dotyczących stosowania mchu dębowego w perfumach, pozostaje on kluczowym składnikiem w palecie perfumiarzy. Od ponad wieku ekstrakt z mchu dębowego jest wykorzystywany w popularnych zapachach. Jest świetnym dodatkiem do zapachów kwiatowych i orientalnych.
Jednak ekstrakt z mchu dębowego nie jest składnikiem naturalnym. Jest syntetykiem, co oznacza, że podlega regulacji przez International Fragrance Association (IFRA). W sierpniu 2019 roku mech dębowy zostanie zakazany w Europie. W odpowiedzi perfumiarze prześcigają się w poszukiwaniu nowego ekstraktu.
Na szczęście perfumiarze znaleźli rozwiązanie problemu. Opracowano nową generację ekstraktu z mchu dębowego, zwanego Oakmoss Absolute, który może być teraz używany w większych ilościach. Ma on głęboki, zgrzytliwy zapach, który wyczarowuje puszczę. Można go rozcieńczyć lotnym rozpuszczalnikiem, aby uczynić go mniej ostrym. Dostępny jest również w wersji rozjaśnionej, co pozwala perfumiarzom na swobodniejsze stosowanie.
Produkty z mchu dębowego są stosowane jako ogólne składniki wód kolońskich, zapachów sosnowych i crepe de Chines. Zapewniają również ciało i stabilność zapachom kwiatowym.
Oakmoss pochodzi z Bałkanów i Macedonii i może być zbierany w okresie zimowym. Podczas zbiorów porost jest ręcznie zeskrobywany z kory drzewa. Następnie jest infuzowany w alkoholu, aby wydobyć jego zapach. W rezultacie powstaje gęsty, zielonkawobrązowy płyn.
Piżmo
W całej historii piżmo było jednym z najbardziej poszukiwanych materiałów zapachowych na świecie. Piżmo jest bardzo charakterystycznym związkiem aromatycznym i jest jedną z najpopularniejszych nut bazowych w zapachach. Jego silny zapach przypomina zapach ciała. Jego długotrwałość sprawia, że jest idealnym składnikiem dla perfumerii.
Tradycyjnie piżmo było produktem ubocznym pochodzenia zwierzęcego. Jednak od XX wieku piżma syntetyczne stały się bardzo ważnym składnikiem perfumerii. Są one wytwarzane z roślin i innych materiałów, a ich zapachy są często łączone z innymi zapachami, aby stworzyć unikalny zapach.
Istnieją dwa rodzaje piżm syntetycznych. Pierwszym z nich jest nitro-piżmo. Substancja ta została po raz pierwszy odkryta przez Alberta Baura w 1888 roku. Odkryto ją przypadkowo, gdy testował materiały wybuchowe TNT. Od tego czasu została zakazana w Japonii, natomiast była stosowana w Australii i Stanach Zjednoczonych.
Drugim rodzajem piżma syntetycznego jest piżmo policykliczne. Policykliczne to lipofilne cząsteczki, które z czasem gromadzą się w organizmie. Substancje te mają czysty i lekko zwierzęcy zapach. Ten rodzaj piżma nie jest tak powszechny jak inne policykliczne, ale jest stosowany jako składnik zapachowy w produktach konsumenckich.
Głównym składnikiem zapachowym naturalnego piżma jest muskon. Występuje on również w citronellalu, trawie cytrynowej i liściach limonki. Innym składnikiem zapachowym piżma jest ambretolid, który znajduje się w nasionach rośliny ambrette. Jest ona uprawiana na Madagaskarze i w Ekwadorze.
Absolut kwiatu pomarańczy
Wśród wielu składników perfumerii, kwiat pomarańczy jest podstawą. Jego zapach jest świeży, upojny i kwiatowy. Świetnie nadaje się do wody kolońskiej, perfum przyprawowych i zapachów z nutą animalności. Jest również dobrym utrwalaczem w perfumerii naturalnej. Absolut z kwiatu pomarańczy powstaje w wyniku destylacji kwiatów drzewa gorzkiej pomarańczy.
Z drzewa gorzkiej pomarańczy powstają cztery różne esencje: pomarańcza, grejpfrut, neroli i petitgrain. Wszystkie z nich są uprawiane w różnych krajach. Niektóre z krajów produkujących kwiaty pomarańczy to Brazylia, Chiny, Francja, Izrael, Włochy, Japonia, Korea i RPA.
Aby wyprodukować absolut z kwiatów pomarańczy, kwiaty gorzkiej pomarańczy są destylowane parą wodną. Kwiaty te są zbierane na wiosnę i poddawane destylacji w celu uzyskania bogatego i złożonego zapachu.
Kwiaty gorzkiej pomarańczy są również wykorzystywane do produkcji zapachu zwanego Neroli. Są one znane z łagodzenia niepokoju i pomagania w bezsenności.
Absolut z kwiatów pomarańczy jest również używany w luksusowych świecach i naturalnej perfumerii. Jest to również jeden z najczęściej używanych olejków eterycznych. Zapachem przypomina jaśmin. Jednak absolut kwiatu pomarańczy jest nieco mniej intensywny i ma bardziej mydlaną, miodową jakość. Dzięki temu jest świetnym wyborem do zaokrąglania ostrych nut.
Kolejną podstawą w perfumerii jest olejek neroli. Ten olejek eteryczny jest pozyskiwany z białych płatków kwiatów drzewa gorzkiej pomarańczy. Neroli stosuje się w perfumach, pielęgnacji skóry i kosmetykach. Jest jasny i cytrusowy z odrobiną przypraw. Jest to również dobry składnik unisex. Dobrze łączy się z innymi cytrusowymi nutami.
Olejek galbanowy
Poza zapachem, olejek galbanowy jest używany w medycynie do różnych celów. Na przykład, jest używany do leczenia niestrawności, zapobiegania rozprzestrzenianiu się wszy i pomocy w problemach z oddychaniem. Olejek eteryczny jest również stosowany w leczeniu zapalenia stawów i bólu stawów. Nie przeprowadzono jednak badań, które oceniałyby jego działanie w przypadku przyjmowania go doustnie. Wydaje się być bezpieczny w użyciu, ale dawkowanie powinno być oparte na ogólnym stanie zdrowia.
Olejek galbanowy jest pozyskiwany z rośliny o nazwie Ferula gummosa. Roślinę tę można znaleźć rosnącą w Iranie, Indiach, Chinach, Izraelu i Turcji. Jej kwiaty, liście i łodygi są wykorzystywane do produkcji żywicy, która jest używana w perfumerii. Galbanum jest również używane do produkcji olejku do namaszczania.
Zapach galbanum jest opisywany jako silny, elemi i balsamiczny. Jest używany jako górna nuta w „zielonych” zapachach. Używa się go również w połączeniu z piżmem. Ponadto jest używany jako nuta bazowa w zapachach, w których dominują elementy chypre. Znalazł również zastosowanie w perfumach, które są wodne i drzewne.
Galbanum jest wykorzystywane w medycynie od czasów starożytnych. Starożytni Egipcjanie używali go w ceremoniach religijnych i świętych kadzidłach. Stosowano go również jako środek do leczenia porodu oraz jako środek przeciwzapalny. Jednak stosowanie galbanum nie jest regulowane i nie było badane pod kątem jego wpływu na ludzi przy przyjmowaniu doustnym.
Guma galbanum jest otrzymywana przez ekstrakcję rozpuszczalnikami. Żywica zawiera rezinoid, który został uznany za swoje właściwości lecznicze. Ma również głęboki żywiczny zapach. Dobrze komponuje się z geranium, mchem dębowym i jałowcem.
